Eskiden zengin bir ağa varmış. Bu ağa ömrünün son günlerinin geldiğini anlayınca çok sevdiği oğlunu yanına çağırmış. Demiş ki: oğlum bak bu çorapları ben çok seviyorum ben ölünce mutlaka bu çorapları benim ayağıma giydir bu sana vasiyetimdir. Demiş. Sonrada bir zarf çıkarıp oğluna vermiş bu zarfı zorda kalırsan mutlaka zarfı aç demiş. Ve ağa ölmüş. Cenazeyi kaldırmak için imam gelmiş oğul hemen çorapları çıkarmış bu çorapları babamın ayağına giydirmem gerek demiş. İmam olmaz demiş. Kati olmaz demiş. Başı sıkışan oğul zarfı açmış. Zarfta şu yazılıymış. Bak oğul öbür dünyaya kirli bir çorap bile gitmiyor. Ona göre çalış ona göre harca demiş.
Bayram YANDIM
