Sanki hazan mevsimindeki yapraklar misali
Dökülüyor ömrümün yaprakları gün be gün
Tükenmekte dünyadaki yaşamın kırıntıları
Geçip gidiyor ömrüm çaresiz gün be gün
Oysa ne umutlarla sarılmıştım hayata
Gençlik hiç bitmeyecek bir bahar gibi
Çocukluğumun en güzel oyunları nerede
Hani hiçbir şeye değişilmeyen sevgili
Terk ediyor insanı zamanla tüm sevdikleri
İnsan tanıyamıyor kendini bile
Bakıyor aynalara sanki bu kendisi değil
Yalan yaşananlar yalan aşklar sevgililer
Yalan gençlik yalan vefa yalan dostluklar
Musalla taşına düşünce başın
Yalnız kalacaksın dostum yalnız
Günahlarınla sevaplarınla çıkacaksın teraziye
Beyhude diyeceksin dünya beyhude mücevherler
Boşa yaşamışım dünyada boşa diyeceksin
Şair: Bayram YANDIM