GÜZ YAĞMURLARI
Yine güz yağmurları düşüyor toprağa
Bir yandan rüzgarlar
Esiyor esiyor ayrılıklar üstüne
Yapraklarını döken ağaçlar misali
Bende döküyorum gözyaşlarımı
Sanki güz yağmurları
Ağlıyorum ağlıyorum durmadan
Kim bilir kaçıncı aşk
Kaçıncı terk ediliş
Yalnız hüzün kaldı bende
Unutulmaz aşklardan yana
Soğuk yalnızlık kadar acı
Ürpertiyor her yanımı
Neler kaybettim dostlar neler
Ama hala umut kıvılcımları
Yeşeriyor yavaş yavaş
Pes etmek yok, o kadar kolay değil
Durmalıyım dimdik ayakta
Varsın umutsuz olsun sevdalar
Ben yalnızlığımla da yaşarım
Kendi dünyamda da mutlu olurum
Bayram YANDIM