HİKAYEMİZ

Bir ekim akşamı başladı hikayemiz

Yüreklerimizde saf duygular

Toy birer çocuktu her birimiz

Ne hayallerimiz vardı, ne umutlar

Kopup gelmiştik ana kucağından

Kimimiz doğudan kimimiz batıdan

Isıtmıştı kalbimizdeki sevgi

Soğuk olan bu şehri bile

İlk tanışmalarımız zafer kahvesinde

Sonra sırasıyla kristal

Ölümsüz dostluklar böyle başlamıştı

Okulumuz önce küçük bir yuva

Sonra taşındı çay yoluna

Ders boşluklarında dolaşırdık

Kiraz bahçelerinde

Zaman su gibi akıp geçti

Bitti o güzelim okul yılları

Koptuk hepimiz bir zincir halkaları gibi

Koptuk uzak şehirlere

Sonra yine bir ekimde

Buluştuk o soğuk şehirde

Anılarımız o kadar sıcak

Dostluklarımız o kadar baki idi

Eski bir rüzgar eser gibi

Yaşadık tüm duyguları

Meğer ne güzel günler yaşamışız

Meğer ne kadar severmişiz birbirimizi

Ayrılık hiç bu kadar zor olmamıştı

Ayrılırken sizin gibi dostlardan

              Bayram YANDIM