nasrettin hoca bir gün ağacın tepesine çıkmış. dalın tepesine oturmuş. oturduğu dalı kesmeye başlamış. oradan geçen bir avcı hocam düşeceksin demiş. hoca git oradan ben düşmem demiş. az sonra testerenin kestiği dal kopmuş. ve hoca da yere düşmüş. hoca düştüğü yerden kalkarak avcının peşinden koşmaya başlamış. avcıyı bulunca demişki ben ne zaman öleceğim. avcı hocam ben nereden bileyim. demiş. hoca benim ağaçtan düştüğümü bildin sen ne zaman öleceğimi de bilirsin demiş. avcı ne dediyse hocayı ikna edememiş. en sonunda hocadan kurtulmak için şunları yapacaksın demiş. bir gün kırk eşeğe odun yükleyeceksin onları yokuş yukarı çıkaracaksın. eşekler yokuş yukarı çıkarken başlarlar hava kaçırmaya ilk eşek hava kaçırdımı bir az başın ağrıyacak sonra diğer eşekler derken sıra en son eşeğe gelincede sen öleceksin demiş. hoca bunun üzerine adamın dediğini yapmaya karar vermiş. ve kırk eşeği odun yüklemiş. eşekleri yokuş yukarı doğru çıkarmaya başlamış. yokuş yukarı çıkarken eşekler başlamış hava kaçırmaya bütün eşekler hava kaçırınca hoca da ben öldüm demiş. kendini yere bırakmış. köylüler hocayı alıp tabuta koymuşlar. yıkayıp hazırlamışlar gömmek için mezarlığın yolunu tutmuşlar. mezarlık yolunda çamurlu bir yer varmış. köylüler tabutu nereden geçirelim diye tartışırken hoca tabuttan kalkıp ben demiş sağlığımda buradan geçerdim demiş. köylüler de hocanın dediğini yapmışlar ve hocayı mezarlığa getirip kazılan mezara gömmüşler. neyse işleri biten köylüler mezardan gitmişler. mezarda yalnız kalan hoca beklemeye başlamış. mezarlığın arasından bir yol geçiyormuş bu yol fincancı katırlarının gelip geçtiği bir yolmuş. o gün de fincancı katırları geçmeye başlamış. gürültüleri duyan hoca bu sesler ahiretten geliyor diye mezardan fırlayıp çıkmış. bu sırada fincancı katırları ürkmüş. fincanları kırılan fincancılar hocaya bir temiz dayak atmışlar. can havliyle kendini köye atan hocaya köylüler hocam ahiret nasıl bir yer diyince hoca: fincancı katırlarını ürkütmeseniz cennet gibi fincancı katırlarını ürkütürseniz cehennem gibi bir yer demiş.
