nasrettin hoca bir gün bir kazan ister komşusundan işini bitirince kazanın içine bir tencere koyar. sebebini soran komşusuna doğurdu der senin kazan. komşusu mutlu olur sormadan sebebini. sonra zaman geçer aradan tekrar ister kazanı komşusundan. günler geçer aylar geçer kazanı vermez komşusuna kazanı merak eden komşusuna da başın sağolsun der öldü senin kazan. komşu saşırır şaşkınlıkla sorar hocaya nasıl olur hocam hiç ölürmü kazan. hoca istifini bozmadan doğurduğuna inanıyorsunda öldüğüne niye inanmıyorsun der.
