nasrettin hoca bir gece evde dua ediyormuş. allahım bana dokuzyüz doksan dokuz altın verme almam bin altın ver alırım diye. bunu duyan komşusu bir şuna dokuz yüz doksan dokuz altını bacadan atayım bakalım ne yapacak diye kesenin içine dokuz yüz doksan dokuz altın koymuş ve hocanın evinin bacasından atmış. hoca bacadan gelen keseyi açıp altınları saymış. tam dokuz yüz doksan dokuz altın bunu veren allah birini de verir demiş altınları kabul etmiş, almış sabah olmuş komşusu gelmiş hoca akşam sana şaka yaptım. bacadan altınları ben attım. altınlarımı geri verirmisin der. hoca yok öyle bir şey ben altın görmedim der. komşusu seni kadıya şikayet edeceğim yürü kadıya gidelim diyince hoca ben kadıya gidemem çübbem yok, atım yok der, bunun üzerine komşuşu hocaya bir cübbe ve at verir. giderler kadıya komşusu anlatır olanları kadı ve hoca dinler. hocaya sıra gelince hoca kadı efendi bu adam yalancının düzenbazın biridir der. korkarım şimdi benim sırtımdaki cübbeye ve bindiğim ata da sahip çıkar benim der demiş. bunu duyan komşusu çok kızmış yalan değil kadı efendi cübbe de benim at da benim demiş. bunu duyan kadı hocaya haklısın demiş. komşusuna ceza vermiş