Okul yıllarımı hala unutamam. O kadar çok anı var ki o yıllarda hangisini anlatsam olmaz ki: İlk okulda sanki sınıfın temsilcisi gibi kim öğretmene bir şey söyleyecek bana gelir bana söyletirdi. Bende çekinmeden rahatça söylerdim. Yine birgün böyle ben söz almak için parmak kaldırınca öğretmenim söyle dedi:
 Ben heyecan içinde birden Almanyadaki süleyman amcam aklıma geldi, süleyman amca demezmiyim. öğretmenim ve arkadaşlarım başlardılar gülmeye, ben devam çam değirmeye bu sefer de köyün bakkalı süleyman dayı demezmiyim. Sınıf gülmekten yerlere yatar oldu ben devam ediyorum çam devirmeye bu seferde Demezmiyim süleyman hoca yine herkes gülmekten yerlerde sansıma bakın hepsinin adı da süleyman
                 Bayram YANDIM