bir varmış bir yokmuş. evvel zaman içinde kalbur saman içinde pireler berber iken develer tellal iken ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallarken bir çöpçatan varmış. bu çöpçatan insanların evlilik kaderlerini düzenliyormuş. çöpçatan yine çöpçatmak için giderken yolda bir adamla karşılaşmış. adam kimsin nereye gidiyorsun diye sormuş. çöpçatan kendisinin çöpçatan olduğunu ve bir kadın ile bir erkeği birbirine çatmaya gittiğini söylemiş. adam beni kime çattın diyince çöpçatan seni demiş: şu karşıdaki ağacın altındaki beşikte uyuyan bebeğe çattım demiş. adam doğruca ağacın altrına gitmiş. ve beşikte uyuyan bebeği görünce bu bebek ne zaman böyürde benim eşim olur deyip çekmiş kılıcını bebeği boynundan kesip oradan uzaklaşmış. bebeğin annesi ağacın altına gelip bebeği bu halde görünce kesik yerleri birleştirip sarıp sarmalamış. allahın hikmeti bu ya bebek ölmemiş. büyüyüp güzel bir genç kız olunca da çöpçatanın çattığı adam ile evlenmiş. yeni evliler ilk evlilik gecelerinde kadın namaz kılarken adam kadının boynundaki yara izini görmüş. ve hanımına bunun sebebini sormuş. hanımı bebekken bir adam beni kesmiş. annem benim kesik vücudumu birbirleriyle birleştirip sarmış ben iyi olmuşum bu yara o yara diyince olanları anlayan adam günahları için tövbe edip allaha dua etmiş. mutlu bir şekilde yaşayıp gitmişler.
     yazan:bayram yandım