Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde pireler berber iken develer tellal iken ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallarken. Ormanın birinde bir tilki yaşarmış. Bu tilki ile ormandaki diğer hayvanlar güdük tilki diye alay ediyorlarmış. Bu da tilkinin hiç hoşuna gitmiyormuş. Ama kimseye bir şey diyemiyormuş. Çünkü tilkinin kuyruğu tavuk çalmak için girdiği bir kümeste kuyruğu tahtaların arasına kısmış, kopmuş. Bu günden sonra tilkiye güdük tilki demişler. Güdük tilki düşünmüş taşınmış sonunda bütün hayvanlara bir oyun oynamaya karar vermiş. Bir toplamış bütün hayvanları başına ziyafet veriyorum size demiş. Aşağı derenin yanında dayımın bağı var, buyurun ziyafete. Takılmışlar bütün hayvanlar güdük tilkinin peşine. Ulaşmışlar hep birlikte güdük tilkinin dediği bağa. Gerçekten tilkinin dediği gibi varmış parmak gibi üzümlerden çeşit çeşit meyvelerden tıka basa yemişler. Kıpırdayacak halleri kalmamış. Durun demiş daha bitmedi asıl iş şimdi. Oraya buraya sallamaktan yoruldu kuyruklarımız. Dinlendirmek lazım. Hep birlikte sokmuşlar kuyruklarını derenin soğuk sularına. Başlamış birden hava soğumaya. Birden buz tutmuş. Derenin suları. Birden demiş tilki avcılar geliyor kaçın. Bunu duyan bütün hayvanlar koşmaya başlamış bu arada küt küt diyerek kopmuş bütün hayvanların kuyrukları. Durun demiş tilki durun. Fark kalmadı artık aramızda siz güdük ben güdük. Kimsenin farkı kalmadı kimseden. Anlamışlar hayvanlar yaptıkları hatayı ama pahalıya ödemişler bedeli. Bu günden sonra alay etmemişler kimseyle.

  YAZAN:BAYRAM YANDIM