TİLKİNİN BAĞI   Evvel zaman içinde kalbur saman içinde pireler oynarken eski hamam içinde bir varmış bir yokmuş bir vadide uyanık bir tilki yaşarmış. Bu tilki yöredeki bütün kümesleri bilir çiftçilerin hangi tarlası var, hangi bağdaki üzümler olmuş her şeyden haberi olurmuş. Bir gün bizim uyanık tilki güzel bir bağ keşfetmiş bu bağın salkım üzümleri olgunmuş ve çok iri imiş tilki düşünmüş taşınmış ve ormandaki bütün hayvanları bu bağa çağırıp bir ziyafet vermeye karar vermiş. Ve tek tek dolaşıp davet etmiş bağına bütün hayvanları. Bu teklif hoşuna gitmiş bütün hayvanların koşarak gelmişler tilkinin yanına koyulmuşlar hep birlikte yola. Nihayet varmışlar tilkinin dediği o meşhur bağa üzümler o kadar güzelmiş ki sevinçten ağızlarının suyu akmış hepsinin tilki demiş ki her kes bir kütüğe sahiplensin ve bağlasın kendini kuyruğundan hemen yapmışlar tilkinin dediğini bütün hayvanlar herkes sahiplenmiş bir kütüğü yalnız tavşan bulamamış kendine bir kütük o da bir soğan bulup bağlamış kuyruğunu zaman ilerlerken bizimkiler üzümleri yerken avcı köpeklerinin sesi duyulmuş yakınlardan hayvanlarda bir telaş bir telaş başlamışlar kaçmaya o sırada bağlı kuyruklarını koparan kaçmış yalnız bizim tavşan soğanı köklemiş kuyruğu ile ve başlamış hızla koşmaya o koştukça soğan sırtına vururmuş o da avcılar vurur sanırmış ve seslenirmiş valla avcı amca ben çok üzüm yemedim hepsini tilki ve arkadaşları yedi diye…   Bayram YANDIM