Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde develer cirit oynarmış kaf dağı ormanının içinde yeşilden mi yeşil ağaçları olan ırmaklarından billur sular akan kaf dağı ormanında kendini beğenmiş bir kuğu yaşarmış sabah kalktığında alımlı tüylü kanatlarını gererek seslenirmiş tüm ormana --Hey benden güzeli var mı yaşar mı bu ormanda diye Orman halkı aldırmazmış bu sese. Bakarmış işine gücüne. Tavus kuşuna göre en güzel o en güzel ses onda yine en güçlü ve en akıllısı o imiş ormanda. Kaf dağı ormanında bütün hayvanlar erkenden kalkar işlerine koşarmış. Arılar bal yapmak için çiçek çiçek dolaşırmış. Karınca kış hazırlığı için devamlı yiyecek taşırmış yuvasına. Ağaçkakan yaparmış yuvasını bütün kuşların. En son uyanır tavus kuşu süslü süslü gerinip kanatlarını açar geçermiş ayna karşısına --Ayna ayna söyle bana benden güzeli var mı dermiş. Ayna susar yutkunur yok dese bir türlü var dese başka türlü. Var dese bir daha yüzüne bakmazmış aynanın tavus kuşu. Ormanda herkes tavus kuşunun bu davranışından rahatsız olur ama ses çıkarmazmış. İşine gücüne bakarmış. Tavus kuşu hep kendini beğenir kimseyle konuşmaz kimseye ziyarete gitmez. Ormanda kim hasta kim ölmüş hiç ilgilenmezmiş. Kendi dünyasında renk renk tüyleriyle hayaller içinde yaşayıp gidermiş. Etrafında ne bulursa yer derelerden suyunu içermiş. Bu yüzden kimseye muhtaç değilmiş. Günler böyle gelip geçerken bir gün tavus kuşu hasta olmuş yuvasından çıkamaz olmuş. Aç susuz günlerce yatmış kimsenin haberi olmadığından ziyaretine kimse gelmemiş. Tavus kuşu yalnızlığın ne kadar acı bir duygu olduğunu anlamış o gün karar vermiş bir daha kendini beğenmeyecek hiçbir canlıyı hor görmeyecekmiş. Ormanda hayvanlar işlerine güçlerine bakarken birkaç gündür tavus kuşunun görülmediğini anlamışlar ve tavus kuşunun başına neler geldiğini araştırmaya karar vermişler. Bu iş için sincap a görev vermişler tamam demiş sincap ağaçların dalları arasında dolaşarak ulaşmış tavus kuşunun yuvasına bir de bakmış ne görsün o kendini beğenmiş tavus kuşu yorgan döşek yatmıyor muymuş . Bunu gören sincap yine geldiği yollardan giderek ormandaki diğer hayvanların yanına varmış ve tavus Kuşunun başına gelenleri bir bir anlatmış. Ormandaki hayvanlar bu duruma çok üzülmüşler hemen işlerini güçlerini bırakıp ne yapmaların gerektiğini konuşmak için toplanmışlar. İçlerinde en bilge olan baykuşa sorup onun önerisini dinlemeye karar vermişler. Baykuş teşekkür ederek başlamış konuşmasına demiş ki: n     Evet hatalıydı tavus kuşu kendini beğenmekle ama o da bizim orman ailesinin bir parçası onu bu durumda yalnız bırakamayız demiş. Bu arada söz alan tilki: n     Yok bize selam bile vermezdi, şimdi biz niye ona yardım edelim ki demiş. Sincap gördüğüm kadarıyla çok üzgün ve pişmandı demiş yine söz alan baykuş: n     Arkadaşlar biz ona bir şans daha verelim bir iyilik yapalım atalarımızın dediği gibi “atalım denize balığı balık bilmezse halık bilir” demiş. Bunun üzerine ormandan topladıkları yiyeceklerle birlikte doğruca tavus kuşunun evinin yolunu tutmuşlar. Onu yorgunluktan bitkin halde bulmuşlar. Bir anda ormandaki bütün hayvanları karşısında gören tavus kuşu sevincinden ne yapacağını bilememiş ve hepsinden yaptıkları için teker teker özür dilemiş. Arkadaşlarının getirmiş olduğu yiyeceklerden yiyip karnını doyuran tavus kuşu çabucak iyileşip yine eski sağlığına kavuşmuş. O günden sonra bir daha kendini beğenmemiş ve herkesin yardımına koşarak mutlu bir şekilde yaşamaya devam etmiş. Kaf dağı ormanında neşeli şarkılar türküler yine söylenir olmuş neyse biz çıkalım kerevetine bakalım bir dahaki masal kim bilir kimin başına…   Bayram YANDIM