bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde pireler berber iken develer tellal iken ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallarken ben diyeyim yüz yıl siz diyin bin yıl önce şehrin birinde biri çok zengin biri çok fakir iki aile yaşarmış. zengin ailenin evlerinde servet olarak herşey varmış mal mülk olarak ne isterlerse alırlarmış. ama neşeleri hiç yokmuş evlerinde sevinç çığlıkları hiç duyulmazmış. fakat fakir ailenin evinde sevinç çığlıkları gülüşmeler hiç eksik olmazmış. bunları duyan zengin ailenin hanımı fakir aileye bunun sebebini sormuş. fakir ailenin hanımı demiş ki bizim evimizde bir altın top var akşamları o altın topu birbirimizin kucağına atıyoruz böylece gülüp eğleniyoruz demiş. bunun üzerine eve gelen zengin kadın duyduklarını kocasına anlatmış. o da hemen altından bir top yaptırmış. akşam birbirlerine topu atmışlar ama altın top çok ağır olduğundan birbirlerini yaralamışlar bu yaralar yüzünden gülüp mutlu olmak yerine daha kötü olmuşlar. fakir aileyi ziyaret etmeye karar vermişler. haber gönderip fakir aileyi ziyaret edince evlerinde altın top filan görememişler. sadece evlerinde küçük bir çocukları varmış onu sevip okşayarak mutlu oluyorlarmış. zengin kadın altın topunuz nerede diye sorunca fakir kadın çocuklarını gösterip işte bizim altın topumuz demiş. zengin kadın o zaman çocuğun ne kadar önemli olduğunu anlamış
   yazan:bayram yandım