PİKNİK   Güneşli bir mayıs sabahıydı. O gün Kemal erkenden kalkmıştı. Çünkü bir gün önce okulda öğretmen “çocuklar yarın pikniğe gideceğiz” dedi. Annesi akşamdan piknik çantasını hazırlamıştı. Sabah temizliğini yaptıktan sonra kahvaltı masasına oturdu. Özenle kahvaltısını yaptı. Piknik sepetini yanına alarak yola çıktı. Okul yolunda arkadaşı Ayşe ile karşılaştı. Ayşe --Günaydın Kemal --Günaydın Ayşe nasılsın --İyi ya sen nasılsın --Bende iyi iki arkadaş okula doğru yürüdüler. Okulda sıra oldular herkes pikniğe gideceği için serbest kıyafet giymişti. En son öğretmen geldi. Yoklama yapıldı. Eksik yoktu. Bu arada gelen otobüse sıra ile bindiler. En son öğretmende binince otobüs hareket etti. Yarım saat sonra piknik alanına varmışlardı. Otobüsten iner inmez öğrenciler gruplara ayrıldı. Her grup bir ağaç gölgesine yerleşti. Ağaçların dallarına salıncaklar kuruldu. Takımlar kurularak karşılıklı maç yapmaya karar verildi. Bu arada kız öğrencilerde yanlarında getirdikleri iplerle ip atlamaya başladılar. Kemal kanarya takımının kaptanı oldu Cengiz aslan takımının kaptanı. Karşılıklı sayışarak futbol takımını oluşturdular. Çekişme içinde oynanan maçta karşılıklı goller atıldı. Maç berabere bitti. İki takımın oyuncuları birbirlerine sarılarak kutladılar. Güneş tam tepelerindeydi. Piknik sepetlerini çıkarıp sofralarını kurdular. Bu arada bir ağacın gölgesinde yalnız Selim’i gördüler. Kemal hemen yanına gidip onu da kendi gruplarına davet etti. Temiz havanın etkisi ile iştahları iyice açılmıştı. Bir güzel karınlarını doyurdular. Yemekten sonra öğretmen ile birlikte çevre gezisine çıkıldı. Çevredeki bitkiler kayaçlar toprak incelendi. Tekrar piknik alanına döndüklerinde otobüs gelmişti. Çevrede ne kadar çöp varsa toplandı. Piknik alanı iyice kontrol edildi. Yoklama yapılıp sıra ile otobüse binildi. Eğlenceli bir yolculuktan sonra okula gelindi. Okuldan herkes piknik sepetlerini alarak evlerinin yolunu tuttu. Kemal’in hayatında güzel bir gün daha  yaşanmış oldu. Bayram YANDIM