KURT İLE GEYİK       Bir ormanda bir geyik yaşarmış. Yemyeşil çayırlarda karnını doyurur gününü gün edermiş. Bu geyiğin kötü bir huyu varmış. Biraz tembelmiş. Biraz da oburmuş Hele yemek yerken dünya yansa umurunda olmazmış. Ormanın bilge hayvanları nasihatler eder. Böyle yapma tembellik kötüdür. Gün gelir aç bir kurt saldırır. Derlerse de o bunlara aldırmaz nerde güzel bir otlak var oraya gider. Karnını doyurur. Suyunu içer yaşamına bakarmış. Bir gün yine bizim geyik acıkınca karnı düşmüş yollara bulunca yeşil bir çayır. Dalmış otlamaya  o kadar dalmış ki yeşil otlara dünyayı görecek gözü yokmuş. Birden gözüne uzaklardan bir karartı ilişmiş. Bu karartı kurda benziyormuş. Ama bizim geyik o değildir diye otlamaya devam ediyormuş. Kaçsa canını kurtaracakmış. Ama o yeşil çayırdan ayrılmak istemiyormuş. Sonunda iyice yaklaşmış. Kurt bizim geyik anlamış başına gelecekleri. Ama iş işten çoktan geçmiş. Aç kurt taze geyik etinden kendine güzel bir ziyafet çekmiş. Bayram YANDIM